κρυψόρχης

και κρύψορχις, ο (Α κρυψόρχης)

άτομο τού οποίου οι όρχεις δεν έχουν κατέλθει στο όσχεο, αλλά παραμένουν μέσα στην κοιλιά ή στον βουβωνικό πόρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κρυψ- (πρβλ. ἔ-κρυψ-α αόρ. τού κρύπτω) + -όρχης (< ὄρχις), πρβλ. α-όρχης, τρι-όρχης].